Diyorum ya hep ölüme yatkınlığım var diye. Bıraksalar şimdi gideceğim.. "Yaş 35 yolun yarısı" değil benim matematiğimde tamamı belki de.

Dün 14 Şubat'tı malûm. Haberlerde baş konulardan biriydi. Türkiye'nin en uzun sene evli kalan çiftini, Antalya'nın Serik İlçesi'nde bulmuşlar. 91 yıldır, 112 yaşındaki Hüseyin amcamla 107 yaşındaki Şefika teyzem birbirlerine tahammül etmişler. Sevmişler, saymışlar, yoldaş olmuşlar. "Seninle yaşlanmak istiyorum"a yaşayan örnek olmuşlar.

Ben işin başka boyutundayım. Diyor ki Şefika teyzem: "Bugünlerde ise birbirimize düşe kalka yardım ediyoruz. Artık bir an önce ölmek istiyoruz. Diğer taraftan da Allah'ın bizi böyle imtihan ettiğini düşünüyoruz."

Bünyedeki istek gösteriyor ki, imtihanı kaybetmişim! Bu yaşta kaybettiğim imtihana 107'lik bir insanın sözüyle tekrar hazırlanma hevesine girdim.

Daha önce de dedim: Yaşlıları seviyorum. Emekli maaşım olsa Darülaceze'ye yerleşeceğim. Belki adam olurum.